Author: muthuplackal

സീറോ മലബാർ സഭയുടെ ജനുവരി സിനഡിനുശേഷവും കാര്യങ്ങൾ പഴയപടിതന്നെ തുടരുകയാണ്.

സിനഡിൽ കൂടിയ പിതാക്കന്മാർതന്നെ സഭയുടെ ചൈതന്യത്തിനു വിരുദ്ധമായി വിമതപ്രവർത്തനങ്ങളോടു ഐക്യദാർഢ്യം പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് സന്ദർശനങ്ങളും സന്ദേശങ്ങളും നല്കി തങ്ങൾ സഭാ കൂട്ടായ്മയോട് ഒരു തരത്തിലും യോജിച്ചുപോകില്ലെന്നു പരസ്യമായി പ്രഖ്യാപിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

റോമിൽനിന്നുള്ള നിർദേശങ്ങളോടുപോലും പുറംതിരിഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന ശൈലിയിൽ പെരുമാറുന്ന ഈ മെത്രാന്മാർ ദൈവജനത്തെ വലിയ അപകടത്തിലേയ്ക്കാണ് നയിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. സഭാകൂട്ടായ്മയ്ക്കു വിരുദ്ധമായി നില്ക്കുന്നവർ മെത്രാന്മാരോ വൈദികരോ വിശ്വാസികളോ ആരുമാകട്ടെ, അവർ സഭാകൂട്ടായ്മയിൽനിന്നു പുറത്തുപോകേണ്ടിവരുമെന്നുള്ളതാണ് ചരിത്രം നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്ന പാഠം.

ചില സ്വാർത്ഥ താല്പര്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി ഒരു സഭാസമൂഹത്തെ മുഴുവൻ ആ അപകടത്തിലേയ്ക്ക് നയിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഉത്തരവാദിത്വപ്പെട്ടവർ തങ്ങളുടെ വിമതപ്രവൃത്തികളിൽനിന്നു പിന്മാറാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ലെന്നു വ്യക്തം.

യഥാർത്ഥത്തിൽ സഭാകൂട്ടായ്മയുടെ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു പ്രകടനമാണ് വി.കുർബാനയിൽ മാർപ്പാപ്പയുടെയും സഭാ തലവന്റെയും രൂപതാദ്ധ്യക്ഷന്റെയും പേരെടുത്തുപറഞ്ഞ് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത്. എന്നാൽ നാളുകളായി സഭാതലവന്റെ പേര് വി.കുർബാനയിൽനിന്ന് ഒഴിവാക്കിയിരിക്കുന്നവരെല്ലാം പ്രായോഗികമായി സഭാകൂട്ടായ്മയ്ക്കു പുറത്താണെന്നതാണ് സത്യം.

ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ലളിതമല്ലെങ്കിലും അസാദ്ധ്യമല്ലാത്ത ഒരു പ്രതിവിധി നിർദേശിക്കുകയാണ്. ഏതായാലും എറണാകുളത്തുള്ള വിമത മെത്രാന്മാർക്കും വൈദികർക്കും കുറേ വിശ്വാസികൾക്കും സുറിയാനിസഭയുടെ പാരമ്പര്യങ്ങളെയും ആരാധനക്രമത്തെയും ഉൾക്കൊള്ളാൻ സാധിക്കുന്നില്ല. സഭാസിനഡിനോടു ചേർന്നുനിന്ന് കൂട്ടായ്മയുടെ ചൈതന്യം തങ്ങളുടെ വിശ്വാസികൾക്കു പകർന്നുകൊടുക്കാൻ അവരുടെ മെത്രാനും വൈദികരും തയ്യാറാകുന്നുമില്ല. ഇങ്ങനെ സീറോമലബാർ സഭയിൽ മുഴുവൻ അസ്വസ്ഥതയും പൊതുസമൂഹത്തിൽ ഉതപ്പുമുളവാക്കുന്ന തരത്തിൽ സഭയിൽ തുടർന്ന് കൂടുതൽ അപചയത്തിലേക്ക് സഭയെ നയിക്കുന്നതിലും നല്ലത് അവരുടെ ബോദ്ധ്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് ജീവിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം അവർക്കു നല്കുന്നതല്ലേ…?

അതായത് മാർപ്പാപ്പ അർപ്പിക്കുന്നതുപോലെ ജനാഭിമുഖ കുർബാന അർപ്പിക്കാനും അനുഷ്ഠാനങ്ങളിൽ സുറിയാനി പാരമ്പര്യങ്ങൾക്കുപകരം ലത്തീൻ പാരമ്പര്യം തുടരാനും ആഗ്രഹിക്കുന്ന അവരെ വരാപ്പുഴ, കൊച്ചി തുടങ്ങിയ രൂപതകളിലേയ്ക്കു സ്വീകരിക്കാൻ ആ രൂപതകളും അവരെ അവിടേയ്ക്കു വിട്ടുകൊടുക്കാൻ സീറോമലബാർ സഭയും തയ്യാറായാൽ ഈയൊരു വലിയ പ്രശ്നം അവസാനിക്കില്ലേ…?

പൌരസ്ത്യകാനൻനിയമമനുസരിച്ച് മാർപ്പാപ്പയ്ക്ക് അങ്ങനെയൊരു റീത്തുമാറ്റത്തിനു അനുവാദം നല്കാൻ കഴിയുമെന്നാണ് ഞാൻ മനസിലാക്കുന്നത്. അങ്ങനെവന്നാൽ എറണാകുളത്തെ വിമതരായിട്ടുള്ളവർക്ക് തങ്ങളുടെ ആശയങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് നിയമവിധേയമായിത്തന്നെ വി.കുർബാനയർപ്പിക്കാനും അവരുടെ വിശ്വാസം ജീവിക്കാനും കഴിയും. അതോടൊപ്പം സീറോമലബാർ സഭയ്ക്ക് കൂടുതൽ ഐക്യത്തോടെ തങ്ങളുടെ അജപാലനശുശ്രൂഷയും പ്രേഷിതപ്രവർത്തനങ്ങളും തുടരാനും സാധിക്കും.

ഇങ്ങനെയൊരു പരിഹാരത്തിനു ശ്രമിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ സീറോമലബാർ സഭാകൂട്ടായ്മയിൽ താമസംവിനാ അപരിഹാര്യമായ നഷ്ടം സംഭവിക്കുമെന്നത് നിശ്ചയമാണ്.

ഏകീകരിച്ച വി.കുർബാനയർപ്പണം നടപ്പാക്കുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സീറോ മലബാർ സഭയിൽ കുറച്ചു നാളുകളായി വിശ്വാസികൾക്കും പൊതുസമൂഹത്തിനും വലിയ ഉതപ്പു നല്കിക്കൊണ്ട് തുടരുന്ന തർക്കങ്ങളിൽ ഇതിനുമുമ്പ് ഒരിക്കൽ മാത്രമാണ് ഞാൻ പരസ്യമായ പ്രതികരണം നടത്തിയിട്ടുള്ളത്. പ്രതികരിക്കാൻ കാരണമില്ലാതിരുന്നിട്ടല്ല, എരിതീയിൽ എണ്ണയൊഴിച്ച് അതാളിക്കത്തിക്കാൻ കാത്തിരിക്കുന്നവർക്ക് അതവസരമാകേണ്ടെന്നു കരുതിയാണ് പലപ്പോഴും നിശബ്ദത പാലിച്ചത്.

എന്നാൽ “അതീവ രഹസ്യസ്വഭാവമുള്ള” (Strictly Confidential) ഒരു നീണ്ട കത്ത് ഇന്നലെ മാധ്യമങ്ങളിൽക്കൂടി പുറത്തുവന്നതു ശ്രദ്ധയിൽപെട്ടു. സീറോ മലബാർ സഭയിലെ ആറു വിരമിച്ച മെത്രാന്മാരുടെ പേരിൽ മേജർആർച്ചുബിഷപ്പിനെയും മറ്റു സിനഡംഗങ്ങളെയും അഭിസംബോധനചെയ്തുകൊണ്ട് സഭയിലെ സമകാലിക പ്രശ്നത്തിന്റെ വിശകലനം എന്നു ദ്യോതിപ്പിക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള ഒരു കത്താണത്.

സിനഡുതുടങ്ങുന്നതിന്റെ തലേദിവസം വിരമിച്ച മെത്രാന്മാരുടേതായി ഇങ്ങനെയൊരു കത്തു പുറത്തുവന്നതിലുള്ള കൌശലമൊക്കെ അവിടെ നില്ക്കട്ടെ. ഈ കത്ത് അതിൽ പേരുപറഞ്ഞിരിക്കുന്ന മെത്രാന്മാർ മനസറിഞ്ഞ് തയ്യാറാക്കിയിട്ടുള്ളതാണെങ്കിൽ ചില കാര്യങ്ങൾ അവരുടെ മനസാക്ഷിക്കുമുമ്പിൽ വയ്ക്കുകയാണ്.

ഒന്നാമതായി അവർ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ഏകീകരിച്ച വി. കുർബാനയർപ്പണരീതി നടപ്പിലാക്കാൻ എടുത്ത തീരുമാനം സഭയിൽ അനൈക്യത്തിനും പൊതുസമൂഹത്തിനു ഉതപ്പിനും കാരണമായിത്തീർന്നത് കൃത്യമായ കൂടിയാലോചനയും സുതാര്യമായ നടപടിക്രമങ്ങളും ഇല്ലാതെപോയതുകൊണ്ടാണെന്നാണ്. എന്നാൽ 1999 ഡിസംബർ മാസത്തിൽ പുറത്തിറക്കിയ സിനഡൽ ന്യൂസിന്റെ 21-ാം നമ്പർ തീരുമാനമായി ചേർത്തിരിക്കുന്ന ഈ വിഷയം സംബന്ധിച്ച് അന്നത്തെ സിനഡുപിതാക്കന്മാർ സംയുക്തമായി എഴുതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഇടയലേഖത്തിൽ ഈയൊരു തീരുമാനമെടുക്കാൻ പിതാക്കന്മാർ നടത്തിയിട്ടുള്ള കൂടിയാലോചനകളെക്കുറിച്ചും നടപടിക്രമങ്ങളെക്കുറിച്ചും സുദീർഘമായി വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആ സംയുക്ത ഇടയലേഖനത്തിന്റെ താഴെ ഇപ്പോൾ ഈ കത്തെഴുതിയിരിക്കുന്ന ആറു മഹാന്മാരുടെയും പേരുകളുമുണ്ട്. പ്രായാധിക്യത്താൽ പഴയകാര്യങ്ങളൊക്കെ മറന്നതാണോ, അതോ ആരെങ്കിലും നിങ്ങളുടെ പേരിൽ ഇങ്ങനെയൊരു കള്ളക്കത്ത് തയ്യാറാക്കിയതാണോ എന്ന സംശയം ഇവിടെ ന്യായമായും ഉണ്ടാകുന്നു.

ഏകീകരിച്ച വി.കുർബാനയർപ്പണ രീതിയെക്കുറിച്ച് 1999-ലെ സിനഡെടുത്ത തീരുമാനം പരീക്ഷിച്ചു പരാജയപ്പെട്ടതാണെന്നു പറയാൻ നിങ്ങൾക്ക് അല്പംപോലും ഉളുപ്പു തോന്നുന്നില്ലെന്നത് അദ്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നു. കാരണം ഒരുമിച്ചു തീരുമാനമെടുത്ത് ഇടയലേഖനമെഴുതി വിശ്വാസികളെ ബോധിപ്പിച്ചിട്ട് അതു പരാജയപ്പെടുത്താൻ മുൻകൈയെടുത്തവർ നിങ്ങൾതന്നെയാണല്ലോ. നിങ്ങൾ രൂപതകളുടെ ശുശ്രൂഷാദൌത്യത്തിൽ സജീവമായിരുന്ന കാലത്ത്, സഭയുടെ ഐക്യത്തിനുവേണ്ടിയെന്നു പറഞ്ഞ് നിങ്ങളുംകൂടി ചേർന്നെടുത്ത ഈ തീരുമാനത്തിലേയ്ക്ക് നിങ്ങളുടെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന വൈദികരെയും വിശ്വാസികളെയും നയിക്കാൻ നിങ്ങൾ ഒരു ചെറുവിരലെങ്കിലും അനക്കിയിട്ടുണ്ടോ? പ്രബോധനദൌത്യം നിർവഹിക്കുമ്പോൾ, നിങ്ങൾതന്നെ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളതുപോലെ, സഭയുടെ ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠമായ ആരാധനക്രമത്തെക്കുറിച്ച് തങ്ങളുടെ ആത്മീയ ശുശ്രൂഷയ്ക്കേല്പ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നവരെ ബോധവത്ക്കരിക്കുകയും സഭയോടുചേർന്നു നില്ക്കാൻ അനുശാസിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടവരല്ലേ നിങ്ങൾ? എന്റെ രൂപതയിലെ മെത്രാൻ അങ്ങനെയാണ് ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ചത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് സ്വന്തം ബോദ്ധ്യങ്ങളോടു യോജിക്കാതിരുന്നിട്ടും സഭയുടെ തീരുമാനത്തോടു ചേർന്നുനിന്ന് കഴിഞ്ഞ 21 വർഷങ്ങളായി ഞങ്ങൾ ഇവിടെ സിനഡു തീരുമാനിച്ച രീതിയിൽ വി.കുർബായർപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ഏതായാലും സ്വന്തം ഉത്തരവാദിത്വ നിർവഹണത്തിൽ സ്വാർത്ഥതാല്പര്യങ്ങൾമൂലം വീഴ്ച വരുത്തുകയും സജീവശുശ്രൂഷയിൽനിന്ന് വിരമിച്ച ശേഷവും ഇതുപോലുള്ള കുത്തിത്തിരിപ്പുംകൊണ്ടു വരികയും ചെയ്യുന്നത് നിർഭാഗ്യകരമാണ്.

വിരമിച്ചവരായതുകൊണ്ട് സിനഡിന് നടപടിയൊന്നുമെടുക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന ഉറപ്പിലാണ് നിങ്ങൾ ഇതു ചെയ്യുന്നതെന്നും അല്ലെങ്കിൽ ആരോ നിങ്ങളെക്കൊണ്ട് ഇതു ചെയ്യിക്കുന്നതെന്നുമൊക്കെ ചിലരെങ്കിലും സംശയിക്കുന്നതിൽ കാര്യമുണ്ടെന്നും തോന്നുകയാണ്.

ഏതായാലും ഒന്നൊഴികെ സഭയിലെ എല്ലാ രൂപതകളും വലിയ വിട്ടുവീഴ്ചാ മനോഭാവത്തോടെയും വലിയ സഹകരണത്തോടെയും സന്മനസോടെയും ത്യാഗത്തോടെയും സഭയുടെ ഐക്യത്തിനുവേണ്ടി ഒരേ തീരുമാനത്തിലേയ്ക്കു വന്നിരിക്കുന്ന ഈ സാഹചര്യത്തിൽ മെത്രാന്മാരിലെ തലമൂത്തവരിൽനിന്ന് ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത നടപടിയായിപ്പോയി ഈ കത്തെഴുതൽ. സുകൃതജപംചൊല്ലി സഭയ്ക്കുവേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചുകഴിയേണ്ട പ്രായത്തിൽ സഭാകൂട്ടായ്മയുടെ കടയ്ക്കൽ കോടാലിവയ്ക്കുന്ന ശുശ്രൂഷ അഭിവന്ദ്യ മെത്രാന്മാർ ദയവായി അവസാനിപ്പിക്കണം.

എറണാകുളം-അങ്കമാലി, ഇരിങ്ങാലക്കുട തുടങ്ങിയ രൂപതകളിലെ ബഹുമാനപ്പെട്ട ദൈവജനത്തോടുള്ള ഒരു വൈദികന്റെ വാക്കുകളാണിവ. ഞാൻ കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി രൂപതയിലെ ഒരു വൈദികനാണ്. കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിക്കാരന് എറണാകുളത്തും ഇരിങ്ങാലക്കുടയിലുമൊക്കെ എന്തുകാര്യമെന്നു ചിലപ്പോൾ നിങ്ങൾക്കു സംശയം തോന്നിയേക്കാം; പ്രത്യേകിച്ചും കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിക്കാരും ചങ്ങനാശേരിക്കാരും പാലാക്കാരുമൊക്കെയാണ് നിങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളെന്ന് നിങ്ങൾ കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ സാഹചര്യത്തിൽ. അതിനാൽ അതിന്റെ കാരണംപറഞ്ഞുതന്നെ ആരംഭിക്കാം. സഭയിലെ മെത്രാന്മാരും വൈദികരും സമർപ്പിതരും വിശ്വാസികളുമെല്ലാം ഉൾപ്പെടുന്ന ദൈവജനത്തെ പല അതിരൂപതകളായും രൂപതകളായും ഇടവകകളായുമെല്ലാം തിരിച്ചിരിക്കുന്നത് വിശ്വാസജീവിതത്തിന്റെ പ്രായോഗികതയ്ക്കുവേണ്ടിയാണ്. എന്നാൽ കൂട്ടായ്മയുടെ ആഘോഷമായ പരി.കുർബാനയും മറ്റു കൂദാശകളുമാണ് ഇങ്ങനെ പലതായി വേർതിരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ദൈവജനത്തെ അൾത്താരയ്ക്കുമുമ്പിൽ ഒരു ഹൃദയവും ഒരാത്മാവുമുള്ള സമൂഹമാക്കിത്തീർക്കുന്നത്. അതായത് ഇടവകകൾക്കും രൂപതകൾക്കുമെല്ലാം ഉപരിയായി നാമെല്ലാവരും ഒരേ ഹൃദയത്തോടെ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കേണ്ട ദൈവജനമാണ്. അതിനാൽ രൂപതയുടെ അതിർവരമ്പുകളിൽ ഒതുങ്ങി നില്ക്കുന്നതല്ല സഭാകൂട്ടായ്മ. മറ്റെല്ലാ സഭകളെയുംപോലെ അജപാലനസൌകര്യത്തിനായിമാത്രം രൂപതകളും ഇടവകകളുമെന്ന വിധത്തിൽ പല ഘടകങ്ങളായി വേർതിരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന സീറോമലബാർ സഭയിലെ ഒരംഗമെന്ന നിലയിലാണ് എറണാകുളം, ഇരിങ്ങാലക്കുട തുടങ്ങിയ പ്രദേശങ്ങളിൽ വസിക്കുന്ന സഹവിശ്വാസികളോട് നമ്മെ തമ്മിൽ ഒന്നിപ്പിക്കുന്ന ദൈവരാധനയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഞാൻ സംസാരിക്കുന്നത്.

നവീകരിക്കപ്പെട്ട പരി. കുർബാനയുടെ സ്വീകരണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കുറേ നാളുകളായി സീറോമലബാർ സഭയുടെ അകവും പുറവും അലങ്കോലമായിരിക്കുകയാണല്ലോ. വിശ്വാസികൾ സങ്കടത്തോടെ നെഞ്ചത്തും അവിശ്വാസികൾ പുശ്ചത്തോടെ മൂക്കത്തും കൈവയ്ക്കുന്ന സാഹചര്യമുണ്ടാക്കി പരി.കുർബാന ഏകീകരണമെന്ന സിനഡുതീരുമാനത്തെചൊല്ലിയുള്ള അങ്കം തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇത്രയുംകാലം ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഒരക്ഷരംപോലും പൊതുസമൂഹത്തിനുമുമ്പിൽ മിണ്ടാതിരുന്നത് സഭയുടെ ആരാധനക്രമവിഷയം ഈ രീതിയിൽ കൈകാര്യംചെയ്യുന്നത് ദൈവത്തെ നിന്ദിക്കുന്നതിനു തുല്യമാകുമെന്ന ബോദ്ധ്യമുള്ളതുകൊണ്ടാണ്.

ഇപ്പോൾ സമകാലിക പശ്ചാത്തലത്തിൽ പരി.കുർബാന ഏകീകരണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് എറണാകുളം-അങ്കമാലി, ഇരിങ്ങാലക്കുട എന്നീ രൂപതകളിലെയും ഫരീദാബാദ് രൂപതയിലെയും വിശ്വാസികളുടെ പരസ്പര വിരുദ്ധമായ പ്രതികരണങ്ങളെ ഒന്നു വിലയിരുത്തുകയാണ്. എറണാകുളം-അങ്കമാലി, ഇരിങ്ങാലക്കുട എന്നീ രൂപതകളിലെ വിശ്വാസികൾ പരി.കുർബാന ഏകീകരണത്തിനെതിരെ തെരുവിൽപോലും പ്രതിഷേധപ്രകടനങ്ങൾ നടത്തി. അതേസമയം ഫരീദാബാദ് രൂപതയിലെ വിശ്വാസികൾ സിനഡുതീരുമാനം നടപ്പിലാക്കിക്കിട്ടാൻവേണ്ടി സമരമുഖത്താണ്. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഒരേ സഭയിലെ വിശ്വാസികൾ ഇങ്ങനെ വ്യത്യസ്തമായി പ്രതികരിക്കുന്നത് എന്നു നിങ്ങൾ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ… അവിടെയാണ് സഭാത്മകമായ വിശ്വാസപരിശീലനം ലഭിച്ച വിശ്വാസികളും അതു ലഭിക്കാത്ത വിശ്വാസികളും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം. ഫരീദാബാദിലെ വിശ്വാസികൾ കേരളത്തിലെ വ്യത്യസ്ത രൂപതകളിൽനിന്നുള്ളവരാണ്. എങ്കിലും കഴിഞ്ഞ നവംബർ 28 വരെ അവർ ആ രുപതയിൽ അർപ്പിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന പൂർണ ജനാഭിമുഖകുർബാനയിൽ ഒരു പരാതിയുംകൂടാതെ പങ്കെടുത്തിരുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ സഭയുടെ സിനഡ് പരി.കുർബാനയുടെ ഏകീകരണത്തെക്കുറിച്ച് തീരുമാനം എടുത്തതിനുശേഷം, സിനഡു നിശ്ചയിച്ച രീതിയിലുള്ള പരി.കുർബാനയർപ്പണം തങ്ങളുടെ അവകാശമാണെന്ന ബോധ്യത്തിൽ മെത്രാന്റെയും ചില വൈദികരുടെയും വ്യക്തിതാല്പര്യങ്ങളെ ചോദ്യംചെയ്യാൻമാത്രം ധാർമ്മിക കരുത്തുള്ളവരായി അവർ മാറി.

എന്നാൽ എറണാകുളം-അങ്കമാലി, ഇരിങ്ങാലക്കുട തുടങ്ങിയ രൂപതകളിലെ വിശ്വാസികളായ നിങ്ങൾക്കെന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്നു നിങ്ങൾ അറിയണം. കുറേ സത്യങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ ഇടയന്മാർ നിങ്ങളിൽനിന്നു മറച്ചുവയ്ക്കുകയും കുറേയേറെ കള്ളങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ മനസുകളിൽ അടിച്ചേല്പിക്കുകയും ചെയ്തു. മറച്ചുവയ്ക്കപ്പെട്ട ഏറ്റവുംപ്രധാനപ്പെട്ട സത്യം പരി.കുർബാനയുടെ ഏകീകരണമെന്നത് സിനഡ് ഒരു സുപ്രഭാതത്തിൽ ആരോടും ആലോചിക്കാതെ പെട്ടെന്നെടുത്ത തീരുമാനം അല്ലെന്നുള്ളതാണ്. 1999-ലാണ് ഇങ്ങനെയൊരു തീരുമാനം സിനഡ് സ്വീകരിക്കുന്നത്. 2000 ജൂലൈ 3-ാം തിയതി പ്രാബല്യത്തിൽ വന്ന ഈ തീരുമാനം സ്വന്തം ബോധ്യങ്ങളോടും പഠനങ്ങളോടും യോജിക്കുന്നതല്ലായിരുന്നെങ്കിലും സഭയുടെ ഐക്യത്തിനുവേണ്ടി അന്നു മുതൽ കഴിഞ്ഞ 22 വർഷങ്ങളായി ഞാനുൾപ്പെടുന്ന കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി രൂപതയുൾപ്പെടെ അതു തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. എന്നാൽ അന്ന് ആ തീരുമാനത്തെ അവഗണിച്ച് വീണ്ടും പൂർണ ജനാഭിമുഖകുർബാന തുടരാൻ ചില രൂപതകൾ ശാഠ്യം പിടിച്ചപ്പോൾ സഭ അതിനനുവാദം നല്കിയത് എത്രയുംപെട്ടെന്ന് വിശ്വാസികളെ പഠിപ്പിച്ച് ഏകീകൃതബലിയർപ്പണരീതി എല്ലായിടത്തും തുടങ്ങണമെന്ന നിർദേശത്തോടെയാണ്. എന്നാൽ കഴിഞ്ഞ 22 വർഷങ്ങളിൽ അതേക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിന്റെ ഭാഗമായി നിങ്ങളുടെ അജപാലകരിൽനിന്ന് ഒരു വാക്കെങ്കിലും കേട്ടവർ നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടോ? ശരിയായത് നിങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ചില്ല എന്നു മാത്രമല്ല ഒത്തിരിയേറെ കള്ളങ്ങൾ നിങ്ങളോടു പറയുകയും ചെയ്തു നിങ്ങളുടെ അജപാലകർ. സിനഡിന്റെ തീരുമാനമനുസരിച്ചുള്ള പരി.കുർബാനയർപ്പണത്തിനു സമ്മതിച്ചാൽ ജപമാലയും കുരിശിന്റെ വഴിയും ആരാധനയുംപോലുള്ള ഭക്താനുഷ്ഠാനങ്ങളും നിരോധിക്കുമെന്ന് അൾത്താരയിൽനിന്നുപോലും പറയാൻ മടിയില്ലാത്ത ചില അജപാലകരെ സോഷ്യൽമീഡിയായിൽ കാണാനിടയായി. ചുരുക്കത്തിൽ നിങ്ങളുടെ അജപാലകർ നിങ്ങൾക്കുവേണ്ട വിശ്വാസപഠനങ്ങൾ നല്കിയില്ലെന്നു മാത്രമല്ല, കള്ളങ്ങൾ പറഞ്ഞ് നിങ്ങളെ തെറ്റായ അറിവിലേയ്ക്കു നയിക്കുകയും ചെയ്തു. തങ്ങൾക്കു ഭരമേല്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ദൈവജനത്തിനു ശരിയായ മാർഗം കാണിക്കാതെ തെറ്റിലേയ്ക്കു നയിക്കുന്ന അവർ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന തെറ്റിന്റെ ഗൌരവം അവർ മനസിലാക്കുന്നില്ലെങ്കിലും നിങ്ങൾ മനസിലാക്കണം.

സീറോമലബാർ സഭയുടെ ചരിത്രഗതിയിൽ സംഭവിച്ച ചില അധിനിവേശങ്ങൾമൂലം ആശയപരമായി വ്യത്യസ്ഥ ധ്രുവങ്ങളിൽ നില്ക്കുന്നവർ ഉണ്ടെന്നുള്ളത് യാഥാർത്ഥ്യമാണ്. എന്നാൽ ഐക്യത്തിന്റെ കൂദാശയായ പരി.കുർബാനയർപ്പണത്തിൽ ഏകീകൃതരീതിവേണമെന്നു സഭയൊന്നടങ്കം ആഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ വ്യക്തിതാല്പര്യങ്ങളും സ്വാർത്ഥചിന്തകളും മാറ്റിവച്ച് അതിനോടു സഹകരിക്കുകയെന്നത് ക്രൈസ്തവധർമ്മമാണ്. ജനാഭിമുഖ കുർബാനയാണ് ശരിയെന്നു സ്ഥാപിക്കാൻ നിങ്ങളുടെ അജപാലകർ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ന്യായങ്ങൾ പലതും ദൈവശാസ്ത്രപരമായും ആരാധനക്രമപരമായും നിലനില്പില്ലാത്തതാണെന്ന് അവർക്കുതന്നെ അറിയാം. മദ്ബഹാഭിമുഖത്തിന്റെയും ജനാഭിമുഖത്തിന്റെയും ദൈവശാസ്ത്രമൊക്കെ മാറ്റിവയ്ക്കാം. സാമാന്യമര്യാദയുടെ പേരിലെങ്കിലും സഭയുടെ തീരുമാനത്തോടു ചേർന്നു നില്ക്കാൻ നിങ്ങളുടെ അജപാലകർക്കു കഴിയണമായിരുന്നു. കാരണം അൾത്താരാഭിമുഖ കുർബാനയ്ക്ക് ദൈവശാസ്ത്രപരവും വി.ഗ്രന്ഥാധിഷ്ഠിതവും പാരമ്പര്യാധിഷ്ഠിതവും സഭാ വിജ്ഞാനിയത്തിലധിഷ്ഠിതവുമായ നിരവധി അടിസ്ഥാനങ്ങൾ ഉള്ളപ്പോഴും അവയെക്കുറിച്ചുള്ള വ്യക്തിപരമായ ബോദ്ധ്യങ്ങളെല്ലാം മാറ്റിവച്ച് വി.കുർബാന കൂട്ടായ്മയുടെ ആഘോഷമാണെന്ന അനുഭവത്തിൽ സഭയോടു ചേർന്നുനിന്ന് കഴിഞ്ഞ 22 വർഷങ്ങളായി സിനഡു നിർദേശിച്ച രീതിയിൽ പരി. കുർബാനയർപ്പിക്കുന്ന രൂപതകളുണ്ട്. അവരുടെ വികാരത്തെ മാനിക്കാനുള്ള സാമാന്യമര്യാദയെങ്കിലും ആകാമായിരുന്നു. പരി.കുർബാന, നിങ്ങളെ അവർ പഠിപ്പിച്ചതുപോലെ ആരുടെയും അവകാശമല്ല, അതു ദൈവത്തിന്റെ ദാനമാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ നാമെല്ലാവരും പ്രത്യേകിച്ച് പട്ടംകിട്ടിയ വൈദികർ അതിന്റെ വിശ്വസ്തരായ ശുശ്രൂഷകരാകേണ്ടവരാണ്.

സീറോമലബാർ സഭയിലെ 35 രൂപതകളിൽ 32 രൂപതകളും സിനഡുതീരുമാനത്തിനൊപ്പം നിന്ന് സഭയുടെ ഐക്യവും കൂട്ടായ്മയും പ്രകടിപ്പിച്ചപ്പോൾ അതിനോടു മറുതലിച്ചു നില്ക്കാൻ പരിശീലിപ്പിക്കപ്പെട്ട നിങ്ങളുടെ മാനസികാവസ്ഥ എല്ലാവർക്കും മനസിലാകും. നിങ്ങൾ ചെയ്യേണ്ടത് നിങ്ങളുടെ അജപാലകർക്കു ദൈവത്തിന്റെ കരുണ ലഭിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുകയെന്നതാണ്. കാരണം തങ്ങളുടെ അജപാലനദൌത്യങ്ങളിൽ അവർ തുടരുന്ന ശൈലി നാശോന്മുഖമാണ്. ദൈവം കരുണ കാണിക്കട്ടെ…

(മാർപ്പാപ്പയുടെ വാക്കുകളെപ്പോലും തങ്ങളുടെ താല്പര്യമനുസരിച്ച് വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നവർ എന്റെ ഈ വാക്കുകളെ എങ്ങനെയായിരിക്കും സ്വീകരിക്കുകയെന്നത് ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളു. എങ്കിലും മനസാക്ഷിയുടെ സ്വരം നിർബന്ധിക്കുന്നതുകൊണ്ടുമാത്രമാണ് കടന്നൽകൂട്ടിൽ കല്ലെറിയാൻ മുതിർന്നത്. എന്നെ ദൈവം രക്ഷിക്കട്ടെ.)